جدول جو
جدول جو

معنی فاضل تونی - جستجوی لغت در جدول جو

فاضل تونی
(ضِ لِ)
ملا عبدالله بن محمد تونی بشروی مشهدی. مدتی ساکن مدرسه شوشتری (تستری) اصفهان و سپس مقیم مشهد بوده و در راه سفر عتبات در شهر کرمانشاه به سال 1071 هجری قمری درگذشته است. از تألیفات او این کتب مشهور است: 1- حاشیۀ مدارک. 2- شرح ارشاد علامه. 3- حاشیۀ معالم. 4- فهرست تهذیب شیخ طوسی، که بسیار خوب و بی نظیر است. 5- وافیه در اصول. (از ریحانه الادب ج 1 ص 227)
ملا احمد بشروی مشهدی. از معاصران شیخ حر عاملی ساکن مشهد و برادر ملا عبداﷲ تونی بوده است. حاشیه ای بر شرح لمعه و دو رساله در حرمت غنا و رد صوفیه نوشته. تا سال 1071 هجری قمری زنده بوده ولی تاریخ مرگش معلوم نیست. (از ریحانه الادب ج 1 ص 226)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(ضِ لِ یَ مَ)
یحیی بن قاسم العلوی، مقلب به عمادالدین و معروف به فاضل یمنی. مفسر دانشمندی از مردم یمن بود. از آثارش دو کتاب ’تحفه الاشراف فی کشف غوامض الکشاف’ و ’درر الاصداف فی حل عقد الکشاف’ معروف است. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1154)
لغت نامه دهخدا
(ضِ لِ)
حاج میرزا بهاءالدین پسر حاج میرزا جواد. تولد او دراصفهان بود و در همان شهر به سال 1252 هجری قمری درگذشت. پسرش نصیرالدین نوری دیوانش را گرد آورده است
لغت نامه دهخدا
(ضِ لِ عَ)
محمود بن احمد موسی حلبی حنفی سروجی، مکنی به ابومحمد و ملقب به بدرالدین و معروف به فاضل عینی. از متبحران فقهای حنفی، قاضی القضاه دیار مصر بوده است. از تألیفات او این کتب مشهور است: 1- تاریخ البدر فی اوصاف اهل العصر، که شامل ده مجلد بوده است. 2- رمزالحقایق، در شرح کنزالدقایق درباره فقه حنفی. 3- شرح دررالبحار، در فقه حنفی. 4- شرح شواهد صغیر. 5- شرح شواهد کبیر، هر دو درباره شروح الفیۀ ابن مالک. 6- شرح صحیح البخاری. 7- شرح معانی الاّثار. 8- طبقات الحنفیه. 9- طبقات الشعراء. 10- عقدالجمان فی تاریخ اهل الزمان. درگذشت فاضل عینی در سال 855 هجری قمری به سن 94سالگی بوده است. (از ریحانه الادب ج 3 ص 146)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ ضِ لِ)
محمد حسین فاضل تونی، استاد دانشگاه تهران. متولد 1298 هجری قمری ومتوفی 1381 هجری قمری او راست: تعلیقات فصوص. (ذریعه ج 7 ص 100 و ج 8 ص 154). یک سال پس از مرگ وی در دانشکدۀ ادبیات تهران مجلس یادبودی برای وی برگزار شد و شرح احوال وی در مجلۀ دانشکدۀ ادبیات به چاپ رسید
لغت نامه دهخدا
(ضِ لِ)
شیخ محمدحسین فاضل پسر ملا عبدالعظیم و فاطمه، در تون (فردوس) به سال 1257 هجری شمسی تولد یافت. پدر و مادرش هر دو درزادگاه او درگذشتند. فاضل تونی در مدارس قدیم تحصیل کرد و در ادبیات ایران و زبان عرب اطلاعات وسیع داشت. وی در تاریخ 23 مهرماه 1312 هجری شمسی معلم ادبیات عرب در دانشسرای عالی تهران شد. سپس پایۀ استادی گرفت و در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران از سال 1315 هجری شمسی به مقام استادی رسید و تدریس زبان و ادبیات عرب و فلسفۀ قدیم به او واگذار شد. استاد فاضل تونی از سیدحسن اصفهانی و سیدابوالقاسم کاشی جواز تدریس علوم معقول داشت و از سال 1321 هجری شمسی علاوه بر تدریس در دانشکدۀ ادبیات به استادی دانشکدۀ علوم معقول و منقول نیز منصوب شد. فاضل تونی با اینکه در سال 1333 هجری شمسی بعلت کبر سن بازنشسته شد از تدریس نیاسود و در سال 1334 هجری شمسی چون در خود توانائی ادامۀتدریس را ندید طی نامه ای به تاریخ هشتم اردیبهشت ماه همان سال از رئیس دانشگاه تقاضا کرد که درس های او را به دیگری واگذارند. مجدداً در سال 1336 هجری شمسی ابلاغ بازنشستگی مجدد به نام او صادر گردید. وی روز سیزدهم بهمن ماه 1339 هجری شمسی از دنیا رخت بربست. (نقل به اختصار از پروندۀ فاضل تونی در دانشگاه تهران)
لغت نامه دهخدا